Zielige ziel

Een zielige ziel; heel zelfverzekerd,

die liegt, manipuleert en berekent.

Uiterlijke schijn bepaalt wie jij bent,

nooit enige vorm van liefde gekend.

Je neemt mensen mee; de afgrond in,

het gaat jou alleen om eigen gewin.

Empathie? … je hebt geen flauw idee!

Genegenheid? … wat moet je ermee!

Antisociaal; een narcistisch gezwel,

het leven met jou was een ware hel.

Zonder jou zou het beter moeten gaan,

maar jij vervloekt mijn nieuwe bestaan.

Je weet je telkens weer te profileren,

mijn kwetsbaarheid tot op het bot te fileren.

Haat is een vernietigende emotie,

waardoor ik steeds weer word bevangen,

niet vrij van die verstikkende repressie,

slechts dromen naar zorgeloos verlangen.

Smachten om eindelijk vrij te zijn,

om jou voorgoed te kunnen vergeten.

Maar nu voelt het alleen maar fijn,

om even niets meer te willen weten.

Vrouwenvoetbal

Ik ga nu tegen een heleboel feministische scheenbeschermers schoppen, maar soit, dat overleef ik wel … Althans in “real life” op social media gaat het me waarschijnlijk de kop kosten, maar dat is toch een schijnwereld, dus who cares!

Damesvoetbal, het is een hot topic dezer dagen met een WK in Frankrijk en de eeuwige discussie over het verschil tussen mannen- en vrouwensport. Ik heb vandaag een – misschien niet zo handige – tweet de wereld in geslingerd, dat de eerste helft van Nederland tegen Kameroen me niet kon boeien, maar dat er wel een paar interessante kapsels voorbijkwamen. Tja, ik ben de tel kwijt, maar hoe vaak ik al opmerkingen heb gemaakt over de totaal in beton gemetselde coiffure van ene Ronaldo … geen idee, er kwam echter weinig kritiek op. De commentaren over hoe denigrerend mijn opmerking was, en vooral als vrouw, waren niet mals… of moet ik in dit verband zeggen “waren niet voor de poes”. Dames, we kunnen er niet omheen, fysiek zijn we nu eenmaal niet gelijk aan onze testosteron producerende medemens. We kunnen hemel en aarde bewegen om dat te willen bereiken, maar gaat never, nooit niet lukken. Ik heb leren basketballen tussen de jongens/mannen en dat had zo zijn voordelen; vooral goed en snel schieten, want anders was ik “de Sjaak”. Nou dat is gelukt; voordeel in de oestrogene wedstrijdarena die daarop volgde.

Vanwaar het streven om precies gelijk aan elkaar te zijn, in fysiek opzicht dan? We kunnen toch ook de verschillen accepteren, doen waar we goed in zijn op onze eigen manier. Ik krijg buikpijn als ik die programma’s zie waarin mannen kunstmatig moeten ervaren wat weeën zijn, hoewel ik zelf nog steeds geen idee heb hoe het is om een trap in je ballen te krijgen, en daar trouwens ook geen enkele behoefte aan heb.

Maar goed, om een lang verhaal kort te maken, de dag waarop Ireen Wüst sneller is dan Sven Kramer, Kiki Bertens Roger Federer verslaat en de Oranje leeuwinnen zegevieren over de mannelijk Nederlandse voetbal elf, dan zal ik mijn tweet meteen verwijderen.

Rest me nog een vraag voordat ik, op welk platform dan ook, weer de mist in ga… Is het damesvoetbal of vrouwenvoetbal

Succes Thierry

Nou, ik heb mij door het hele “essay” heen geworsteld. Mijn Engels is niet slecht, maar poeh, het was een taalkundig gevecht. Ik ben het – dit keer – volledig met Rutte eens; “bla bla bla van een zolderkamergeleerde”. Misschien moeten we dat ook maar meteen het (scheld)woord van 2019 maken. Naast het feit dat volgens Baudet vrouwenrechten klaarblijkelijk de ondergang van de Europese samenleving zijn, en abortus en euthanasie verwerpelijk, heeft hij ook wel een enigszins aparte interpretatie van politieke stromingen. Liberalisme en socialisme streven op verschillende – meer of minder effectieve – manieren naar hetzelfde uitgangspunt; complete emancipatie van het individu. Correct me if I’m wrong, want geschiedenis was niet mijn favoriete vak… maar ik zie dat toch anders. Daarnaast lees ik in het partijprogramma van FvD dat ze voor een ruimere euthanasiewet zijn, misschien moet hij toch nog even om tafel met zijn achterban, ergens op zo’n stoffig, met kaarsjes verlicht zolderkamertje! Opeens ben ik ook heel erg nieuwsgierig met welke onderdanige, barenslustige, niet-carrière gedreven vrouw hij straks een flesje opentrekt aan het – haar zo toebehorende – aanrecht om te proosten op een harmonieuze, liefdevolle en gelijkwaardige toekomst samen.

Succes Thierry!

Badderen

Ik doe het eigenlijk nooit meer; “badderen”. Mijn (schoon)kinderen vinden het geweldig als ze een weekend hier zijn, maar ik, nee, ik ben niet zo van de “weeksessies”. Ik heb er normaliter het geduld niet voor. Vandaag vond ik het tijd voor een welverdiend verwenmomentje, inclusief kaarsjes, glaasje witte wijn en muziekje. Alles geïnstalleerd; telefoon voor een Spotify momentje, scheermesjes; moet af en toe gebeuren ook al ben je 54 going on whatever en heel veel “zen”…. De badkuip gevuld, alles naar wens, dus ik laat me langzaam zakken in iets te heet badwater. Heerlijk, denk ik, grijp naar mijn – in handdoeken verpakte – telefoon (waterschade wil je toch voorkomen) om een relaxing muziekje uit te zoeken…. Shit, leesbril vergeten, die ligt beneden! Ik druk op een willekeurige, wazige play-list, hou de telefoon op armlengte om nog maar iets te kunnen lezen en verdomd, er zit muziek in; Prince schalt door de badkamer… Let’s go crazy. Nou ja denk ik, dat kan er ook nog wel bij… The Afterworld! Met mijn neus op het scheermesje; zit zo’n plastic dingetje op die je zonder leesbril gewoon in braille-achtige modus moet verwijderen … ik noem het “op je gevoel afgaan zonder plus 2”. Done, mission accomplished, gladde benen etc… details overbodig denk ik dan. Prince raast door zijn lijstje heen en is inmiddels bij “Sign ‘O’ the Times” aangekomen en ik denk… ja daar zit wel wat in…

Noem het een “bad-overdenkmomentje” maar ik kijk ook wel eens in de spiegel des tijds!

Volgende nummer is dan weer “Controversy” dus dat stelt me gerust; brengt de rebelse bad-eend in me boven. Mensen, ik ben vandaag weer eens lekker wazig ondergedompeld met (een) Prince op de achtergrond … Wat wil je nog meer….

Pleidooi

Het is zover, Formula One Management Limited, de eigenaar van de Formule 1, heeft het Circuit van Zandvoort een concreet aanbod gedaan om in 2020 weer een Grand Prix te organiseren; ik zeg TOP!

Nu komt Sinterklaas over een paar weken aan, dus is het overgrote deel van de azijnzeikerds in ons land voorlopig nog wel even druk met de nutteloze “piet-ik-wil-hem-niet” discussie, maar er zullen ongetwijfeld een aantal andere zuurpruimen losgaan op het wel of niet organiseren van dit geweldige evenement.

Het is waarschijnlijk wachten op een spoeddebat in de Tweede Kamer aangezwengeld door Jesse Klaver, die van mening zal zijn dat de duinen in Zandvoort dit 3-daagse spektakel niet zullen overleven. Ik denk dat hij dan ook meteen voor een “warme zomerdag boycot” moet pleiten, want de files richting diezelfde kustplaats tijdens een willekeurige tropische zomerdag hebben zeker geen positieve invloed op het broeikaseffect. En dan zijn er natuurlijk de mensen die zich zorgen maken over “pittoresk Zandvoort”; een totale verwoesting van dit historische dorp lijkt onvermijdelijk…. De kosten? Ja natuurlijk, er moet geïnvesteerd worden en “leuke dingen” kosten geld, maar daar krijgen we dan ook weer wat voor terug. Buitenlandse media zijn lyrisch over Max Verstappen, met ups en downs dat geef ik zondermeer toe. “Max-mania” zet Nederland weer eens op een positieve manier op de kaart; oranje tribunes, verbroedering, feest… Een gemiddelde Koningsdag kost zo’n slordige 1,3 miljoen euro, als we de komende 20 jaar deze “spelletjes vretende” en “adel vererende” traditie in de koelkast zetten zijn de belastingcenten weer terugverdiend. Dus, laten we massaal achter Zandvoort gaan staan, gewoon weer een keer vieren dat “we” ergens goed in zijn. Ik hoop dat de Oranjeshirtjes die bij de afgelopen internationale voetbal toernooien gewoon op zolder bleven liggen een herkansing krijgen, dat we trots kunnen zijn op een jonge Nederlandse sportheld.

Mijn verlanglijstje voor 5 december van dit jaar is leeg, maar voor 5 december 2019 staat er in ieder geval een kaartje op; een ticket voor de “Formula 1 Dutch Grand Prix 2020”. Onder voorbehoud natuurlijk, want of ons Sinterklaasfeest dan nog bestaat is nog maar de vraag.

Goodbye

 

You looked at me in silence,

I cautiously shut my eyes,

searching for some reliance,

to carefully say my goodbye’s.

 

Dreams may linger forevermore,

reality consumes me every day,

I wish I knew what I was looking for,

to somehow find a way.

 

A path to where I’d like to be,

somewhere in this life,

for me to finally be free,

no longer having to strife.

 

As one tends to believe,

that all is fair in love and war,

don’t disregard the grieve,

when loneliness knocks on your door.

 

Do not give in to that voice in your head,

I keep telling myself again and again,

for there might not be another road instead,

if you keep wondering about where or when.

 

Time and place do not matter,

they just catch up with you once in a while,

but if you truly want to make things better,

welcome the goodbye with a smile.

Uno, Duo, Guido …

De koelkast – voor de kakkers onder ons ijskast – van mijn broer Guido had het begeven, dus na een lange internetsearch een nieuwe gevonden bij Wehkamp. Dus hoppa product in de winkelmand – jazeker op internet past een koelkast prima in een mandje – betalen en wachten op de levering van zijn nieuwe koude vriend. Wehkamp besteedt de leveringen uit aan Dynalogic, een zeer gespecialiseerd bedrijf wat logistieke flexibiliteit hoog in het vaandel heeft staan. Quote op hun eigen website “Dynalogic is veel meer dan een standaard logistieke dienstverlener! Het verhogen van conversie en absolute klanttevredenheid door snelheid en flexibiliteit met Personalized Logistics voor zender en ontvanger is what we do best.” Die heb ik ongeveer twintig keer gelezen, snap er nog steeds geen ruk van, maar ze doen zo te lezen in ieder geval hun best.

En toen begon het…. “Goedemorgen meneer, wij hebben een nieuwe koelkast voor u.”

“Nou dat komt mooi uit, want die heb ik inderdaad besteld. Kom verder mannen, op naar de keuken.” Twijfel bij de voorman van Dynalogic, hij weet niet of die wel door de voordeur past. Mijn broer twijfelt nooit, en hé, de vorige is er ook prima doorgekomen; zelfde afmeting en verpakking dus kom maar op. Voordeur getackeld, de hoek om en dan is er een onoverbrugbaar obstakel volgens Dynalogic man numero Uno (er is ook nog een numero Duo die slechts ondersteunende taken verricht, maar dit even terzijde)… Hij ziet een verhoging, in zijn optiek een soort van Chinese muur tussen de woonkamer en de keuken. Nou, ik kom regelmatig bij mijn broer over de vloer, die muur is een opstapje van pak ‘m beet 30 centimeter. Broer zegt dat hij best even wil helpen om het steekwagentje een zetje te geven, maar helaas Uno geeft aan dat de arbowet hier niet mee akkoord gaat… WTF?! Bovendien is Uno bang om dingen te beschadigen, waarop mijn broer meteen aangeeft volledige verantwoording te nemen. “No go” voor Uno, hij vindt het verstandiger om de koelkast weer mee terug te nemen; kennelijk is hij niet op de hoogte van het bedrijfsmotto “snelheid en flexibiliteit is what we do best”. Niet voor één gat te vangen oppert Guido dat hij het zelf wel regelt, “laat die nieuwe ijskist maar staan, ik sluit ‘m zelf wel aan, maar neem de oude mee terug.” Lijkt mij een redelijk aanbod, maar wederom; de Chinese muur blijkt nog steeds een niet te nemen hindernis. Gelukkig zijn er dan (naast broerlief) de – niet arbogevoelige en oersterke – hulptroepen; dochter van 14 en vrouwlief (ca. 163 centimeter lang), die gedrieën in 2 minuten de oude koelkast over de muur en door de voordeur hebben gemanoeuvreerd. Of Dynalogic deze dan in ieder geval mee retour wil nemen? Helaas, Uno heeft de hele operatie al afgeblazen en Duo moet, gezien de kritiek op zijn baas, waarschijnlijk op zoek naar een nieuwe (duo)baan.

Enfin, voor het ophalen van de kapotte oude koelkast moet een nieuwe afspraak ingepland worden. Ik weet zeker dat de klanttevredenheid van mijn broer inmiddels een behoorlijk “conversie” heeft ondergaan, maar goed hij moet toch van die ijskast af….

Tring, tring … Mevrouw van de pakketdienst; “Goedemorgen, ik kom een pakje ophalen.” Guido antwoord beleefd “Ja, hij staat daar!” In mijn weelderige fantasie zie ik dan meteen een paarse krokodil voorbij komen, maar zij zegt slechts “die is best groot”. “Ja, dat is een Amerikaanse koelkast meestal” antwoordt mijn broer vrij ad rem. Mevrouw bedankt beleefd voor het inladen van dit “enigszins oversized” pakketje en belooft dat er nieuwe hulptroepen zullen komen. En waarachtig een paar dagen later staan er twee “kleerkasten” voor de deur om het overleden koelsysteem naar zijn laatste rustplaats te brengen. “Wats kapot meneer?” Een legitieme vraag als je van plan bent iets te repareren, maar nee lieve spierballen, deze moet gewoon naar de schroot!!! Eind goed, al goed, de Amerikaan is afgevoerd en inmiddels heeft Dynalogic een nieuw motto: “Vertrouw niet op Uno en Duo, maar op een hulpvaardig Trio”, met de groeten van Guido!”

 

Gelukkig, er is een PLAN!

Nederland dreigt ten onder te gaan aan de aanhoudende hitte, droogte en woestijnachtige omstandigheden, maar gelukkig er is een plan; “Het Nationaal Hitteplan!”
Daar is een nationale denktank waarschijnlijk maanden mee bezig geweest, dus we moeten als burgers hier serieus kennis van nemen.
Het eerste advies is om voldoende te drinken, nou daar kan ik wat mee, was nog niet in me opgekomen. Daarnaast wordt er aangeraden om dunne kleding te dragen, in de schaduw te blijven en inspanning vooral tussen 12:00 en 16:00 te vermijden. Nou, ik had me eigenlijk voorgenomen (ook een plan dus) om in mijn ski-outfit, in de volle zon om 13:00 uur een kilometer of 50 te gaan fietsen, maar op aandringen van het Nationale Hitte Comité wordt het in mijn bikini op bed met de mobiele airco aan “Netflix bingen”. Af en toe wel even m’n plasje controleren, want als die te donker wordt is er – figuurlijk dan – stront aan de knikker. Oh ja, en natuurlijk de woning moet koel blijven, dus alle gordijnen dicht, ramen op een kier; lekker conveniënt voor potentiele inbrekers, maar die liggen waarschijnlijk ook voor pampus met hun neus in een ventilator dus no worries. Het laatste advies van dit briljante clubje is om goed voor elkaar te zorgen, en op mensen te letten in je omgeving die hulp nodig hebben. Die snap ik dan wel weer, maar misschien handig om dat ook te doen als de zinderende zomerhitte met de noorderzon vertrokken is en we weer – zonder “geniale” adviezen – ons normale leventje oppakken….